Hoi allemaal!

Zo de vakantie is voorbij en ook mijn vakantie van mijn weblog.. zo lijkt het in ieder geval!:) Laat ik eerlijk zeggen dat ik het soms lastig vind om te bedenken waar mijn weblog over zal gaan, en dan moet je even een moment ‘vinden' om het dan ook daadwerkelijk te doenJ
In Nederland vertel je namelijk ook niet elke paar weken een verhaal over je dagelijks leven en zet je het op internet. Natuurlijk gaan hier dingen ook op een gegeven moment zijn gangetje, maar het is ook zo vreemd om alleen de ‘bijzondere' dingen op internet te zetten, net of je alleen maar bijzondere dingen meemaakt... Ik doe m'n best, en heb me al vaker voorgenomen om wat vaker een korter verhaaltje te schrijven, maar meestal wordt het dan toch weer lang. Nou ja..

In de vakantie heb ik geweldig leuke visite gehad van DItty en Ria (zie gastblog), en later van Annette en Jurian! (zie ook de website vissersinmalawi.blogspot.com) Het was geweldig om weer ‘bekende' mensen uit Nederland te ontmoeten en ook om hen alles te laten zien van ons leven hier! Maar ook om alles uit Nederland weer te horen is geweldig, dan komt het leven in Nederland ook weer dichterbijJ De eerste week met Annette en Jurian heb ik doorgebracht in Zambia en Blantyre. Zij reisden namelijk met een groep, en ik kon aansluiten om in Zambia mee te gaan op safari. Dit begon op woensdagmorgen, dus ben ik dinsdagmorgen vroeg in de bus gestapt om naar Lilonge af te reizen. Na zo'n 5,5 uur in de bus was ik in Lilongwe. Heerlijk daar geslapen en de volgende dagen (tot zaterdagmorgen) in Zambia geweest. We hebben daar twee dagen safari gedaan, erg mooi! De eerste dag hadden we regen, wat heel ongebruikelijk is voor de tijd van het jaar, en daar waren we dan ook niet op gekleed...brr...we hebben zitten bibberen in de open jeep! Toch zagen we al heel veel dieren, zoals giraffen, ongelooflijk veel olifanten, hyena's, hippo's, en ja ook, een wild zwijn. Die kwam recht op ons af toen een ander meisje en ik even achter een boom onze behoefte wilde gaan doen. Hij zat in een hol aan de kant van de weg. Gelukkig schrok hij nog meer van ons dan wij van hem, maar we stonden wel even te trillen op onze benenJ Ook 's nachts werden we omgeven door olifanten en hippo's die op het terrein rondliepen om alle bomen te vernielen en gras te eten. Zij houden zich niet aan de grenzen van het parkJ De volgende dag zagen we een prachtige zonsopkomst boven de mist uit...wouw!! Heerlijk genieten van de zon en een natuurpark, met naast de dieren die ik al genoemd heb, ook impala's, kudu's, puku's en andere soorten herten, luipaarden en leeuwen. Die zagen we echt heel dichtbij, dat is wel echt heel apart, maar ook machtig mooi.

Zaterdagavond en zondag hebben we in Blantyre doorgebracht, waar ds. Schaafsma 's morgens voorging in de kerk waar hij jaren heeft gewerkt. Prachtig om ook daar te merken dat het woord wordt gebracht. Ook werden we van harte welkom geheten, en hebben we alle handen van iedereen in de kerk geschud. Ook 's avonds hadden we een korte dienst, waar vooral jongeren meer inbreng hebben, dus die dan ook de dienst en de zang leiden. Een tweede dienst hier in Malawi had ik nog niet meegemaakt, dus vond het wel heel bijzonder! Ook leuk om de jongeren daar te spreken.

Maandagochtend ben ik weer naar huis gegaan, maar door dat de bus verschrikkelijk sloom was (had achteraf een andere moeten nemen, maar die werd geadviseerd was allang vertrokken terwijl ze zeiden dat hij er nog aan moest komen) kwam ik 's avonds om 11 uur in Mzuzu aan. Gelukkig was iemand van koor bereid mij daar op te halen (hij is een taxichauffeur). Pff... reizen in Malawi gaat niet altijd zoals gepland...ach...

Was erg leuk om toen al Jurian en Annette te hebben gezien! Na nog een weekje vakantie ben ik die maandag er op weer aan de slag gegaan, en we hebben er intussen al weer een aantal weekjes op zitten. We proberen nu een beetje een inhaalslag te maken, zodat we wat eerder kunnen stoppen met groep 3 en 5. We konden dat niet voor de vakantie afronden, omdat we pas in januari zijn begonnen. Toch is het nu wel handig om een beetje in te halen, zodat we ongeveer gelijk lopen met Nederland. Ook wordt het dan wat gemakkelijker voor de andere kinderen die in januari naar Malawi hopen te komen (de familie Oosterom). Zoals jullie waarschijnlijk wel weten, hoop ik namelijk nog een jaar te blijven in Malawi. De kinderen van familie Oosterom hoop ik dan ook les te gaan geven.Vind het erg leuk om nog een jaar hier te blijven, al mis ik soms Nederland ook wel hoor!

Afgelopen week zijn we op zaterdag met een stuk of 30 mensen bij het lake geweest. Dit zijn vooral mensen van de bijbelstudiekring die we elke week op woensdag hebben. We hebben daar gezwommen en heerlijk gegeten, als afscheid van Carol, die volgende week terug hoopt te gaan naar Schotland, nadat ze hier twee jaar als arts heeft gewerkt. Verbrand en wel kwamen we terug van een geweldig dagje uit (waar je hier extra van geniet, omdat je niet zo veel buitengewone activiteiten hebt als in Nederland) Erg leuk om met blank en bruin heerlijk te genieten!
Dat Ekwendeni in Malawi is, daar kwamen we weer even achter toen er zondag in het ziekenhuis een tekort aan bloed was. Dan wordt je weer even met de neus op de feiten gedrukt. Al 's morgens in de kerk werd afgekondigd dat er dringend bloed nodig was, dus of er mensen wilden gaan bloeddoneren. Ik was alleen niet zo vroeg thuis, dus toen ik 's middags Martijn zag, vroeg hij of er nog extra mensen wilden gaan, omdat het echt heel dringend nodig was! Anneke had twee patienten die allebei veel bloed hadden verloren, en de weinige voorraad die er was was al opgebruikt. Dus moet er zo snel mogelijk bloed gedoneerd worden door allerlei mogelijke mensen. Gelukkig kon ik het goede bloed doneren. Het duurde wel wat langer, omdat er maar een verpleegkundige was en de bloedzakken ook op waren, dus moesten er ergens anders weer zakken gehaald worden. Terwijl we wachtten, konden we onze bloedgroep testen. In Nederland deden we dat op de middelbare school en werd ons verteld dat dat niet helemaal betrouwbaar was. Hier blijkbaar wel, want het werd op dezelfde manier gedaan. Tja... Gelukkig heb ik een bloedgroep die op dat moment hard nodig was, heel apart om te bedenken dat het dan direct zal gebruikt worden. Wel vond ik het heel bijzonder hoe iedereen vertelde hoe belangrijk en fijn het was dat we doneerden. You have saved life... werd me meerder malen verteld. Dat deed me wel denken aan de functie van bloed, dat leven geeft. Zo mogen we ook weten dat Jezus's bloed écht leven geeft! Hij gaf zijn bloed om ons leven te geven. Zoals wij zingen in het tumbuka: ‘Ndopa za fumu Jesu', Ik heb niets anders nodig, dan het bloed van Koning Jezus!

Liefs Rianne