Zomaar wat dingen uit het dagelijks leven....

Het verschil tussen blank en bruin? Wij zijn mensen, jullie zijn muzungu's (blanken). Hoe komt het dan dat we verschillend zijn? Tja, zo heeft God ons geschapen? O, maar welke kleur hadden Adam en Eva dan? En Jezus? Als we in de hemel zijn, zullen kleuren niet meer uitmaken, dan leven we alleen als ‘geest'. O ja, maar hoe kunnen we elkaar dan herkennen, als we niet meer ons lichaam hebben? We zullen elkaar wél herkennen, en dan zullen we elkaar ontmoeten, en ook mensen missen die niet in de hemel komen, omdat ze niet in God geloven. Je kunt alleen in de hemel komen als je Jezus als je Verlosser hebt!

Zomaar in een paar zinnen uit een gesprekje, terwijl we aan het fundraisen zijn voor de jeugdgroep en dus aardappels aan het schillen zijn om ze bruin gebakken te verkopen. Ik geniet er maar al te zeer van, van het een op het andere moment is een grapje over blank en bruin (wat maar al te vaak gebeurt;) ) veranderd in een serieus gesprek. Al gaat het het ene moment in het engels en het volgende moment in het tumbuka, ik kan het aardig volgen. De jongeren vertalen al lang niet alles aan me, geloven dat ik het wel snap, en dat is in grote lijnen ook wel zo. In je moedertaal kun je iets nu eenmaal soms duidelijker maken dan in een tweede taal. Het onderwerp spreekt aan, je ziet mensen denken, en ze komen met echt serieuze antwoorden. Ik merk vooral dat de vragen die in Nederland leven, ook hier leven! Iedereen heeft zijn ideeën over de oorsprong van het leven, en over de hemel. Natuurlijk liggen er ook wel verschillen, zoals dat er hier veel meer serieus wordt omgegaan met het geloof in profetie, spreken in tongen enz. Jongeren leven veel meer met het besef dat we in de ‘last days' leven. Dit geeft ook wel problemen, omdat er in zogenaamde fellowships (door de weeks) heel veel aandacht wordt geschonken aan de gaven van de Geest, profetie enz. In de kerk voelen jongeren zich hierin veel minder begrepen. Gelukkig wordt er nu op de jeugdgroep wel bijbels aandacht geschonken aan de vragen van jongeren. Vrijdag hopen we ook een weekend te hebben met de jongeren, dan gaan we naar Nyika nationaal park, om dieren te spotten. Ook zullen er teachings (bijbelstudie) zijn. Daar waren we ook geld voor aan het inzamelen, het kost best wel wat en niet iedereen heeft het geld om mee te gaan. Ben benieuwd hoe het gaat, op z'n malawiaans is er nog zeer weinig geregeld volgens mij....Een jv-weekend op z'n malawiaansJ

Iets anders: Odi, Odi, er staat een meisje aan mijn deur. Ze is al een paar keer langs geweest maar ik was elke keer niet thuis. Heb kwam haar op straat tegen, en had even een praatje met haar en haar vriendinnen. 10 minuten later kwam ze naar mijn huis, vertelde een heel verhaal over haar stiefvader die opnieuw getrouwd was en dat ze nu met 8 kinderen waren, en dat ze geen geld hadden om haar schoolgeld te betalen. Wat doe je dan? Zeg je ja, of nee? Gelukkig krijg ik hier en daar wel advies, en dus had ik gevraagd om terug te komen, zodat we samen naar haar school zouden gaan. Geld zomaar wordt niet aangeraden, maar je wilt mensen hier ook helpen. Mensen zijn niet bang om geld te vragen van blanken. Lastig om keuzes te maken. Dan maar mee om het geld echt op school te gaan betalen, zodat je weet dat het goed terecht komt.

Ik wil jullie een voorvalletje van zondag niet onthouden. Degene die de dienst leidde had ons al voorbereid op het thema van de preek; de wederkomst van Jezus. Begint de ouderling (of is het diaken, ik weet niet) de preek, zegt hij : Ik weet niet of het geoorloofd is in de kerk, maar ik heb gehoord dat uitbeelden een boodschap kracht kan bijzetten. Dus ik wil wat laten zien. Pakt hij een vuvuzela (ja, zo een hebben ze van de voetbal ook in Malawi), en begint er hard op te tetteren. Als symbool voor de laatste bazuin, die zal klinken als Jezus terugkomt. Tja, vergeten zal ik het niet...Jezus komt terug!

Groet uit een zonovergoten Malawi...

Liefs Rianne